Hoe het met ons gaat.....

Hoiiii meiden.

Tijd geleden dat ik een blog heb geschreven, moet ook eerlijk zeggen dat ik niet echt de puf ervoor heb. Dit is dan ondertussen ook al de 3de keer dat ik aan een blog begin, en ik hoop dat ik m nu eens afschrijf, hihi.

Even denken waar ik ga beginnen, heb wel veel te vertellen, maar eigenlijk ook niet.

Het gaat hier eigenlijk wel zijn gangetje. We zijn nu wel aan deze woning gewend alleen na 3 jaar geen geluidje om je heen, behalve de vogels en af en toe eens een muis word ik soms wel eens gek van onze buren, het is hier toch best wel gehorig. Maar het goeie nieuws is dan ook dat we in mei/juni weer gaan verhuizen, en dat is hopelijk de laatste keer. We gaan naar een dorp verderop, We gaan een huis huren van een (ex)klasgenoot van mij, die vertelde namelijk dat ze naar hun zomerhuis even verderop gaan verhuizen en hun huis uit gingen huren of verkopen. Dus ik vertelde dat ik misschien wel intresse had. En toen ik hoorde dat het een huis aan de rand van het bos, met 4 slaapkamers, vrijstaand, 50 meter van de opvang en 200 meter van mijn school was klonk dat allemaal toch wel erg mooi! We hebben toen ook afgesproken om te komen kijken, en ja hoor..Perfect voor ons! Dus die gaan we huren, en als het ons heel goed bevalt kunnen we het zelfs kopen, nou ideaal! Dan hebben de jongens eindelijk een kamer voor zichzelf en hebben we een logeer/speelkamer!!

Met Sem gaat het (naar omstandigheden) goed, hij groeit als kool, met 18 maanden moet hij weer naar het CB. En ik ben heel benieuwd, want maatje 86 past hij niet meer, 92 zit presies goed en 98 zit ook al mooi... en thuis op de weegschaal weegt hij al 12,9 kilo!!

En met 'naar omstandigheden' bedoel ik dat we maandag samen zijn gevallen. Het heeft hier 2 maanden alleen maar gevroren en gesneeuwd, en zondag is het gaan dooien, maar die nacht ook weer gaan vriezen, waardoor de hele weg een ijsbaan was. Ik moest de jongens s'ochtends naar de opvang brengen, en dat is op loopafstand, dus ik had Sem op mijn arm. Nou glijden we dus een partij uit daar..pff, ging hard. Sem huilen, dus ik zet hem neer, wil hij dus niet op zijn voetje staan :S maar na een minuutje liep hij toch weer een beetje, dus toch maar naar de opvang met de mededeling het aan te kijken. Na een uurtje werd ik al gebeld of ik toch even wou komen kijken, want ze vertrouwden het toch niet. Eenmaal daar liep meneertje vrolijk rond, maar wel mank. Dus toch maar besloten om even met hem lang de huisarts te gaan. Die heeft even gekeken, maar wou toch dat we een röntgenfoto gingen laten maken. Dus manlief gebeld, hup in de auto naar het ziekenhuis. We waren daar ook gelijk aan de beurt, Sem heeft zich daar keuring gedragen en vond alle apparaten ook maar wat interresant. Gelukkig was er ook niks aan de hand, niks gebroken, dus konden we weer naar huis, nadat we nog even bij de mc donalds hebben gegeten tegen de schrik :P Hij loopt nu nog steeds mank en savonds iets meer dan sochtends, maar hij zeurt er niet om. Hij loopt nu op de zijkant van zijn voet en lijkt of hij zijn grote teen omhoog houd. Heb ook al met manlief afgesproken dat als hij maandag nog mank loopt dat ik weer naar de huisarts ga met hem. (of zou het meer tijd nodig hebben om te genezen??)

Sem zit nu ook weer in een sprong, hij geeft nu heel goed aan wat hij wel en niet wil, voornamelijk met ja en nee schudden. Hij begrijpt ook al heel goed wat ik zeg, bv als ik hem een papiertje geef en zeg 'gooi maar in de prullenbak' dan loopt hij netjes met het papiertje naar de prullenbak en gooit het erin. Zo had hij vorige week ook een beker met nog een laagje melk op de grond gegooit in de keuken, ik zat zelf in de kamer, dus ik hoorde niks meer...ga ik kijken, zit hij met een trui, schone was!!! zijn melk op te ruimen!!!pfff wist niet wat ik zag, maar moest er wel om lachen, hihi. Verder zit hij ook in een woorden spurt en leert hij er elke dag wel 1 of meer bij..Gaat zo hard nu.

En dan slapen.....Het is 1 groot drama geweest weer, want elke nacht was het meerdere keren raak, zelfs met hulpmiddelen als sleepzz, sliep hij slecht. Nu hebben we ons bed tegen die van hem gezet zodat hij er moeilijker uit kan komen en hij mij dichter bij zich heeft, en het werkt! Hij begon steeds beter te slapen, en het voordeel was ook dat ik dan niet me bed uit hoefde, alleen even vanuit mijn bed een hand bij hem en hij was stil. en vanacht heeft ie zowaar van 19uur tot 6:30 doorgeslapen, zonder 1 kik!! Ik hoop dat hij dit nu vol gaat houden want dan kan ik langzaam ons bed weer terug schuiven. En dan maar hopen dat het in mei/juni geen drama word.

Max word nu echt een grote jongens, vooral met een eigen wil...echt een kleuter puber. Niet luisteren, laatste woord willen hebben, drammen, zeuren en uit testen :@ Dus ik ben begonnen met de strafhoek, en het werkt echt. Als meneertje vervelend is in wat dan ook krijgt hij 1 waarschuwing, doet hij het nog een keer dan is het 4 minuten in de hoek. Gaat hij vandaaruit lopen schreeuwen o,i,d, krijgt hij er zo weer 4 minuten bij. En hij heeft het geweten de eerste dag...denk dat hij in totaal wel een half uur in de hoek heeft gestaan, maar daarna begreep hij de hint ook, hihi.

Verder gaat het ook goed met Max, hij heeft nu een periode dat hij veel honger heeft, zodra hij wakker is wil hij eten, en na het eten heeft ie nog weer honger....denk dus dat hij een groeispurt heeft. Weet het haast wel zeker eigenlijk want maat 110 zit nu ook echt te krap. Wel blijft Max maar een plankje, verbaast me elke keer wat een dun mannetje het eigenlijk is, maar hij is verder gezond en haast nooit ziek en hij eet ook goed. Hij is nu ook bijna 5 jaar maar nog maar net 17 kilo. scheeld nog maar 4 kilo met zijn kleine broertje :S Ik zie het ook nog wel gebeuren dat Sem groter word als Max, hihi.

We zijn hier rond de kerstdagen ook allemaal goed ziek geweest, Max begon met een aantal dagen (5 in totaal) flinke koorts, tot 39,5 aan toe. En hij lag dan ook als zielig hoopje op de bank met een deken. Denk dat het wel 3 jaar geleden was dat hij zo ziek is geweest. Toen Max weer opknapte begonnen Sem en ik, ook koorts en elendig, alleen Sem ging maar door enige was dat de thermometer het aan gaf en dat ie wat meer sliep maar verder was hij gewoon Sem, druk en altijd bezig. Na een paar dagen begon ook mijn man. Wel een geluk dat hij vrij was van zijn werk voor de kerstdagen. Maar met kerst lagen manlief en ik dus plat, de hele dag een beetje afgewisselt, de een in bed, de ander op de bank om op de jongens te letten. Net voor oud en nieuw zijn manlief en ik toch maar naar de dokter gegaan en hebben we allebei een peniciline kuur gehad vanwegen ontstekingen door opgehoopt slijm :S Maar nu zijn we weer (bijna) fris en fruitig, op wat hoesten na. Hopelijk hebben we het dan nu ook weer ff gehad. Op naar de zomer zeg maar, hihi.

O, ja en dan nog even over mezelf. Ik heb voor mijn darmontsteking prednison klysma's gehad, en dat heeft wel zijn werk gedaan, veel symthomen zijn verdwenen alleen nog wel wat steken in mijn darm, en waar dat vandaan komt weten we nog niet. Ik ben dan ook doorgestuurd naar een andere (gespecialiseerde) arts en ik krijg binnen kort een gastroscopie (slokdarm, maag en 12 vingerige darm onderzoek). Verder ben ik nog altijd moe en kan ik moeilijk naar de wc. Dus ben nog niet veel verder, maar iig wel één ontsteking minder.

Zo en nu stop ik want het is een hele lange blog geworden, vind het knap als jullie alles lezen, hahaha.

Liefs Melanie en de boefjes!

p.s. Zal er binnekort ff een foto blog maken, heb ik nu niet zo veel zin meer in, hihi.